Kutia wigilijna

Staropolska kutia to potrawa wigilijna obecna do dziś na stołach mieszkańców Lubelszczyzny i Białostocczyzny, jedno z dwunastu dań wchodzące w skład słowiańskiej wieczerzy. Kutię spożywa się tylko w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Kutia to potrawa regionalna, słodko-sycący deser kuchni polskiej, który ma swoje korzenie na Ukrainie. Jej nazwa pochodzi od słowa „kokkos”, które oznacza po prostu ziarno.

źródło:Pinterest

źródło:Pinterest

Składniki

Kutię przygotowuje się z pszenicy i maku, który uciera się w specjalnej donicy. W skład potrawy regionalnej wchodzi również miód pochodzący z naturalnych pasiek, orzechy włoskie oraz laskowe. W kutii znajdzie się także miejsce dla migdałów, rodzynków i sezamu. W niektórych regionach Lubelszczyzny do kutii dodaje się śmietanę i mleko. Do potrawy można dosypać podstawowe dodatki do ciast, typu: skórka pomarańczowa, suszone morele, daktyle i inne kandyzowane owoce. W kutii nie może zabraknąć ekologicznego maku, który symbolizuje bogactwo i pieniądze. Niektóre gospodynie poprawiają smak kutii kilkoma łyżkami cukru.

Przygotowanie

Wykonanie kutii jest bardzo proste, ale i czasochłonne. Najpierw zalewamy pszenicę wodą i odstawiamy na noc, aby zmiękła. Później gotujemy zboże przez 3 godziny na małym ogniu, aż stanie się bardzo miękkie. Mak należy zaparzyć, odsączyć i zemleć na maszynce. Zboża łączy się w misce i dodaje się kilka łyżek miodu. Warto dolać kilka kropel ekstraktu migdałowego. Wszystkie składniki mieszamy i odstawiamy na godzinę do lodówki. Po upływie 60 minut dodajemy do zboża miód, posiekane migdały, rodzynki, orzechy i owoce. Na koniec wlewamy ponownie miód. Jeżeli lubicie bardzo słodką kutię, warto dosypać do potrawy kilka łyżek cukru. Kutię ponownie odstawiamy do lodówki – tym razem na minimum 24 godziny. Kutię warto zrobić dzień przed wigilią, aby uzyskać naprawdę kunsztowny deser świąteczny.

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *