Kapusta to elementarny składnik polskiej kuchni. Wyrośnięte główki kapusty zbiera się do specjalnych koszów i przechowuje w chłodnym miejscu, np. w piwnicy lub w stodole. Warzywo szatkuje się i kisi w specjalnych drewnianych beczkach. Z dodatkiem kiszonej kapusty gotuje się wiele polskich przysmaków, m.in. bigos i kapuśniak. Na Lubelszczyźnie niewielkie główki kapusty oddziela się od dużych, aby w czasie zimowych wieczorów przygotować z nich krężałki. To kapusta kiszona inaczej, bo w specjalnej czosnkowej zalewie.
źródło:Pinterest
Krężałki to nieco zapomniana w polskiej kuchni potrawa regionalna, którą do dziś przygotowują gospodynie mieszkające w okolicach niewielkiego miasteczka na Lubelszczyźnie, z Biłgoraja. Kapusta w takiej postaci stanowi dodatek do ziemniaków okraszanych skwarkami. To dość częsta przystawka postna i adwentowa, która chyba najlepiej smakuje z ziemniakami oraz cebulką smażoną na maśle. Dawniej nasze prababcie podawały krężałki na jesienno-zimową kolację, ponieważ wzmacniały one organizm i w parze z ziemniakami zaspokajały głód.
Przygotowanie krężałek zajmuje kilkanaście minut. Potrawę wykonuje się z białek kapusty. Jeżeli nie posiadamy niewielkich kapustek, duże główki kroimy na ćwiartki i gotujemy przez kilka minut w lekko osolonej wodzie. Następnie studzimy warzywo, a potem układamy warstwa po warstwie w dużym szklanym słoju lub najlepiej – w kamiennym garnku. Pamiętamy o tym, aby każdą warstwę kapusty posypać odrobiną kminku i kopru. Na koniec przygotowujemy zalewę do krężałek: 1 łyżka soli na 1 litr wody oraz posiekane cztery ząbki czosnku. Im więcej dodamy kopru, tym krężałki będą smaczniejsze. Po kilku dniach kiszenia, potrawa jest gotowa do spożycia. Gospodynie z lubelskich wsi serwują krężałki z dodatkiem śmietany.
